پرینتر های سه بعدی کاربرد زیادی در زمینه های صنعتی دارد حال آنکه در زمینه پزشکی چهار کاربرد عمده دارند.

امروزه پی برده شده که این تکنولوژی چگونه می تواند در پیوند اعضای بدن انسان ، سرعت بخشیدن در پروسه جراحی ، تولید ابزار های جراحی ارزان تر و زندگی کسانی که وابسته به اندام مصنوعی هستند مفید واقع شود.

تولید افزودنی که امروزه به عنوان پرینت سه بعدی شناخته شده اولین بار در سال ۱۹۸۰ میلادی ابداع شد. روند کار با استفاده از یک مدل دیجیتالی یا نقشه های رسم فنی آن مدل انجام می شود سپس اندام مصنوعی به صورت لایه ای با استفاده از دستگاه پرینتر تولید می شود.

این تکنولوژی در صنایع مختلفی از جمله زمینه پزشکی استفاده می شود. به طور معمول روش های عکس برداری پزشکی از جمله اشعه ایکس ، CT scan ، MRI و امواج فراصوت قابل استفاده برای تولید مدل های دیجیتال قابل استفاده برای پرینت سه بعدی هستند.

پیش بینی شده است که صنعت پرینتر سه بعدی در زمینه پزشکی تا اسال ۲۰۲۵ به ارزش سیزده بیلیون دلار می رسد که نسبت به هفتصد و سیزده میلیون دلار در سال ۲۰۱۶ رقم بسیار بالایی است همچنین این صنعت بین سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۵ رشد هفده درصدی خواهد داشت.

چهار زمینه اصلی چاپ سه بعدی در زمینه پزشکی وجود دارد که با این نوآوری های اخیر مرتبط است:

پرینت بیولوژیکی بافت ها و ارگان ها:

یکی از انواع چاپ سه بعدی که در زمینه دستگاه پزشکی استفاده می شود، چاپ دیجیتال است. نسبت به پرینت گرفتن با پلاستیک یا فلز ، پرینتر بیولوژیک از یک نظم رایانه ای برای ساخت لایه به لایه بافت مصنوعی زنده در یک آزمایشگاه استفاده می کند. این ساختارهای بافتی یا ارگانوئید ها می توانند برای تحقیقات پزشکی مورد استفاده قرار گیرد و رفتار اندام را در مقیاس مینیاتوری تقلید می کنند. آنها همچنین به عنوان جایگزینی ارزان تر برای پیوند عضو بدن مورد آزمایش قرار می گیرند.

آماده سازی برای جراحی به کمک مدل های سه بعدی پرینت گرفته شده:

کاربرد دیگری از پرینت سه بعدی در پزشکی تولید ارگان های مشابه به ارگان های بدن انسان است که جراحان با تمرین روی آنها قبل از انجام جراحی های پیچیده آماده می شوند

این تکنیک برای تسریع روند و به حداقل رساندن آسیب به بیماران مناسب است. این نوع از روش ها به صورت موفقیت آمیز در عمل جراحی اعم از پیوند کامل صورت به روش های ستون فقرات انجام می شود.

پرینت سه بعدی ابزار های پزشکی:

ابزارهای جراحی استریل، از قبیل فورسپس، هموستات، دستگیره های چاقو و چاقو، می توانند با استفاده از چاپگرهای سه بعدی تولید شوند. چاپ سه بعدی نه تنها ابزارهای استریلی را تولید می کند، بعضی از آنها بر اساس عمل ژاپنی اریگامی هستند، به این معنی که آنها دقیق هستند و می توانند بسیار کوچک باشند. این ابزارها می توانند برای کار در مناطق کوچک بدون ایجاد آسیب اضافی غیر ضروری به بیمار مورد استفاده قرار گیرند. یکی از مزایای اصلی استفاده از چاپ سه بعدی به جای روش های تولید سنتی برای تولید ابزار جراحی کاهش هزینه های تولید طور قابل توجه است.

ساخت سفارشی اعضای مصنوعی به وسیله چاپ سه بعدی:

چاپ سه بعدی در زمینه پزشکی می تواند برای تولید اندامهای مصنوعی استفاده شود که متناسب با بدن و ابعاد بدن بیمار سفارشی سازی شده است. معمولا بیمارا باید هفته ها یا ماه ها برای دریافت اندام مصنوعی متناسب با بدن خود در روش سنتی صبر کنند ، حال آنکه

انجام پینت سه بعدی پروسه را به طرز قابل ملاحظه ای سرعت می بخشد و اندام های مصنوعی با کیفیت و عملکرد یکسان و قیمت کمتر تولید می کند. پایین بودن قیمت این محصولات باعث می شود آنها به خصوص برای استفاده کودکان که به سرعت رشد می کنند قابل استفاده باشند. چاپ سه بعدی به بیمار اجازه می دهد که پروتزی را طراحی کند که مستقیما به نیازهایش مرتبط باشد. برای مثال در یکی از آزمایشگاه های بدن سیستمی ساخته شده که مدل سه بعدی اعضای خودش را به وسیله اسکن و با هدف انطباق و مشخصات ظاهری بهتر تولید کند.