محتوی و هدف دوره :

در کشورما بخصوص بدلیل قرارگرفتن صنایع نفت گاز و پتروشیمی در مناطق مستعد پدیده خوردگی بررسی این پدیده و مدیریت آن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. از سال ۱۹۵۰ به بعد، صنعت بهره برداری و استخراج نفت و گاز، پیشرفت های زیادی کرده است. متاسفانه این پیشرفت ها منجر به بروز  شکست های شدیدتری نیز شده است. سیستم های بهره برداری ثانویه به وسیله بخار، گاز و پلیمر ها باعث بروز شکست های غیر منتظره ای در قطعات شده است.  با کمتر شدن منابع و ذخایر نفت و گاز، نیاز به حفر چاه های عمیق تر، روز به روز افزون تر می گردد. با عمیق تر شدن چاه ها، فشار و دمای انتهای چاه نیز افزایش می یابد. در این حالت بدیهی است که مشکلات ناشی از خوردگی نیز افرایش یابد. بطوری که گزارش شده است، امروزه چاه های با عمق (۹۱۰۰m , 30000 ft) و دمای (۴۰۰-۵۰۰  C) نیز حفر می شوند.

خوشبختانه با پیشرفت علم و تکنولوژی در صنایع مختلف از جمله استخراج نفت و گاز، پیشرفت های جالبی نیز در زمینه روش های مانیتورینگ  و کنترل فرسودگی صورت گرفته است. بروز چنین حالتی باعث می شود که نیاز به مهندسین خوردگی محسوس تر از قبل شود. با این وجود باید اعتراف کرد که هرچقدر هم که این روش ها، پیشرفت کنند باز هم شکست ها و خوردگی هایی بروز می کند. این مورد نشانگر این مهم است که شناخت خوردگی و روش های کنترل آن، باعث کاهش خسارات می گردند نه توقف آنها. بطور کلی خوردگی هایی که در چاه ها و وسایل مرتبط با آن رخ می دهند بسیار شبیه به دگیخور های خطوط لوله می باشند. با این تفاوت که درشرایط فشار و دمای بیشتر و طبیعتاً  شدیدتر رخ می دهد.